مهر بررسی كرد؛ ابعاد حمایت های همه جانبه انگلیس از رژیم صهیونیستی

به گزارش بهمن، انگلیس یکی از مهم ترین کشورهای حامی رژیم اشغالگر از آغاز تاسیس آن تابحال بوده است. لندن در حمایت های سیاسی، اقتصادی و نظامی از تل آویو در طول هفت دهه اخیر نقشی اساسی داشته است.

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: بررسی جنگ غزه و بحران به وجود آمده توسط رژیم غاصب صهیونیستی، سبب شده است که بحران فلسطین به عنوان یکی از مهم ترین موضوع های منطقه ای و بین المللی مطرح شود. دولت انگلیس یکی از مهم ترین بازیگران بین المللی در منازعه صهیونیستی – فلسطینی است که نقشی بنیادی در تشکیل این رژیم و پشتیبانی از آن در طول بیش از هفت دهه گذشته ایفا کرده است. پس از عملیات طوفان الاقصی نیز این کشور حمایت ها از رژیم را در ابعاد سیاسی و نظامی گسترش داده است.
فرازوفرود روابط لندن – تل آویو
انگلیس که در اواخر قرن نوزدهم و نیمه اول قرن بیستم مهم ترین قدرت استعمارگر در آسیا شمرده می شود، در قالب اعلامیه بالفور در سال ۱۹۱۷ م نقش اصلی را در تاسیس رژیم صهیونیستی دارد. هدف انگلیس از صدور این اعلامیه، جلب حمایت دیاسپورای قدرتمند یهود از سیاست های لندن بود. بالفور وزیر خارجه بریتانیا در نامه ای خطاب به والتر روتشیلد از چهره های معروف جنبش صهیونیسم وعده وطن برای یهودیان را داد. در این نامه اشاره شد که دولت اعلی حضرت تاسیس وطن ملی برای ملت یهود در فلسطین را با علاقه دنبال می کند و برای فراهم کردن امکان برگزاری آن تمام تلاش خودرا خواهدنمود. فلسطین در صورتیکه حاکمیت ضعیفی داشت، اما هم برای یهودیان ارض مقدسی به حساب می آمد و از موقعیت اقلیمی و جغرافیایی مناسبی برخوردار بود.
با وقوع جنگ جهانی دوم موج عظیمی از یهودیان در امتداد سیاستی که انگلیسی ها با حمایت آمریکا برای تاسیس دولت مستقل یهودی و تقویت بنیان سیاسی صهیونیسم اتخاذ نموده بودند، رهسپار فلسطین شدند. بطوریکه علاوه مهاجرت های قبلی، در فاصله ۵ سال جنگ جهانی دوم یعنی از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۴ تعداد صد هزار یهودی دیگر به سمت این سرزمین سرازیر شدند. در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ سازمان ملل طرح تقسیم فلسطین به دو کشور اسراییل و فلسطین و اداره شهر قدس بصورت بین المللی را تصویب کرد. این طرح موافقت سران صهیونیست را در پی داشت و در نهایت در ماه می ۱۹۴۸ همزمان با پایان قیومیت بریتانیا بر فلسطین، اسراییل با صدور منشور استقلال، اعلام موجودیت کرد.
سیاست انگلیس در قبال جنگ دوم عرب ها و رژیم در دهه ۱۹۶۰ حمایت آشکار از جانب های عربی و حمایت مخفیانه از رژیم بود. انگلیس با فروش تانک به رژیم که نقش مهمی در ایجاد توازن بین رژیم و ارتش عربی مصر به رهبری عبدالناصر داشت. انگلیس در جنگ شش روزه ۱۹۶۷ گزارش های اطلاعاتی در مورد اندازه و توانایی ارتش های عربی به رژیم ارائه داد. لندن در سال ۱۹۷۳ و پس از جنگ یوم کیپور مانند دیگر کشورهای غربی تحت تاثیر نتایج تحریم نفتی کشورهای عربی تولیدکننده نفت قرار گرفت. انگلیس در سال ۱۹۷۵ به قطعنامه ۳۳۷۹ مجمع عمومی سازمان ملل که صهیونیسم را مترادف با نژادپرستی در نظر می گرفت رای منفی داد.
دهه ۱۹۸۰ سالهای سردی روابط دو طرف بود. در آغاز این دهه لندن با شهرک سازی های جدید رژیم در سرزمین های اشغالی مخالفت کرد. در سال ۱۹۸۲ و با شروع جنگ فالکلند که با کشته شدن بیش از ۲۰۰ انگلیسی همراه بود، آشکار شدن سیاست رژیم در فروش سلاح به آرژانتین، سبب سردی روابط دو طرف شد. نتیجه این سردی روابط، وضع تحریم تسلیحاتی مقابل رژیم در جنگ لبنان بود. انگلیس تحریم تسلیحاتی مقابل رژیم را تا سال ۱۹۹۴ ادامه داد. لندن در این دوره اعلام نمود که حاکمیت اسراییل بر هیچ قسمتی از بیت المقدس را به رسمیت نمی شناسد. بعد از توافق اسلو در ۱۹۹۳ و خروج رژیم از غزه و اریحا، روابط طرفین افزایش پیدا کرد.
با شروع قرن جدید روابط انگلیس و رژیم افزایش بیشتری پیدا کرد. دولت انگلیس در سال ۲۰۰۹ مساله برچسب گذاری بر کالاهای تولیدی در شهرک های کرانه باختری را بیان نمود. این مساله موجب شد که رهبران رژیم، لندن را حامی «جنبش بایکوت» در نظر بگیرند. در فوریه ۲۰۱۰ که گذرنامه های جعلی انگلیسی در عملیات ترور موساد مقابل یکی از رهبران حماس در دبی استفاده شد، متیو گولد سفیر انگلیس در اسراییل به این مساله مرتبط اعلام گردید. در سال ۲۰۱۱ مرکز فناوری انگلیس-اسراییل در سفارت لندن در تل آویو راه اندازی شد. در سال ۲۰۱۲ تجارت دوجانبه ۳۴ درصد افزایش پیدا کرد. از این سال روابط سیاسی، اقتصادی و نظامی طرفین با شتاب بیشتر همراه بوده است.
افزایش روابط اقتصادی نظامی در یک دهه اخیر
ارزش روابط تجاری انگلیس و رژیم حدود ۷ میلیارد پوند تخمین زده می شود و بیش از ۴۰۰ شرکت فناوری رژیم در انگلیس فعالیت دارند. روابط نظامی لندن – تل آویو نیز بطور مستمر رو به افزایش بوده است.
انگلیس در سال ۲۰۰۹ اعتراف کرد که سلاح های ساخت این کشور در عملیات سرب گداخته (جنگ ۲۲ روزه غزه) توسط رژیم استفاده شده است. از سال ۲۰۱۰ دو کشور در توسعه پهپادها بوسیله برنامه Watchkeeper که توسط نیروهای انگلیس در عراق و افغانستان مستقر شده، همکاری کرده اند. انگلیس همین طور از سال ۲۰۱۵ مجوز صادرات نظامی به رژیم را به مبلغ حداقل ۴۷۴ میلیون پوند (۶۰۱ میلیون دلار) تایید نمود که شامل اقلامی مانند هواپیماهای جنگی، موشک ها، تانک ها، سلاح های سبک و قطعات تسلیحات می شود. همکاری نظامی در ادغام قابلیت های دریایی، زمینی، هوایی، فضایی، سایبری و الکترومغناطیسی گسترش داشته است. رژیم صهیونیستی به سبب داشتن طولانی ترین مرز با اردن، به حمایت نظامی لندن از امان به عنوان یک اولویت راهبردی می نگرد.
از سال ۲۰۱۷ انجام تمرینات نظامی مشترک با حضور جنگنده های رژیم و نیروی هوایی سلطنتی، سطح جدیدی از همکاری نظامی دو طرف را شکل داده است. همین طور با آنکه لندن در فوریه ۲۰۱۹ حزب الله را سازمان تروریستی معرفی نمود، اما تل آویو خواهان فشار بیشتر لندن بر دولت لبنان برای توقف استقرار پرسنل حزب الله در جنوب لبنان و افزایش قابلیت های موشکی این گروه است. همکاری دو طرف در حوزه امنیت سایبری به شکلی است که یک مقام ارشد انگلیس در سال ۲۰۱۹ از آن به «شراکت درجه یک» نام برد. در دسامبر ۲۰۲۰ یک توافق همکاری دفاعی بین وزارت دفاع انگلیس با ستاد ارتش رژیم برای افزایش همکاری آموزش پزشکی دفاعی، طراحی شد. دو طرف همین طور در مارس ۲۰۲۳ توافقنامه بلندمدتی امضا کردند که روابط را در حوزه های دفاعی، امنیتی و فناوری تا سال ۲۰۳۰ تقویت می کند. وزارت خارجه انگلیس اعلام نمود که طرفین مصمم به ایجاد یک رابطه مدرن، نوآورانه و آینده نگر هستند.
حمایت انگلیس از رژیم صهیونیستی پس از هفتم اکتبر
حمایت سیاسی
بعد از شروع عملیات طوفان الاقصی، در عرصه حمایت های سیاسی و دیپلماتیک دولت انگلیس حمایت کامل خودرا از رژیم نشان داد. دو روز پس از شروع عملیات طوفان، ریشی سوناک نخست وزیر انگلیس اظهار نمود که «ما تمام حمایت هایی را که آنها نیاز دارند ارائه خواهیم کرد تا مطمئن شویم اسراییل می تواند از خود در مقابل این نوع حملات دفاع کند.» دیوید کامرون نیز اندکی پس از انتصاب در وزارت خارجه انگلیس گفت: «ما باید حمایت اساسی از اسراییل داشته باشیم و بگوییم شما حق دارید برای خلاص شدن از شر رهبری حماس و نیروهای مسلح آن تلاش کنید»
حمایت نظامی
در حوزه نظامی نیز حمایت های لندن از تل آویو قابل توجه بوده است. نخست وزیر انگلیس در آغاز بحران در اطلاعیه ای اعلام نمود: دو ناو جنگی نیروی دریایی سلطنتی، هواپیمای جاسوسی P۸ و سه بالگرد مرلین برای ارائه پشتیبانی عملی به اسراییل و شرکای انگلیس در منطقه در حالت آماده باش خواهند بود. هواپیماهای شناسایی انگلیس در منطقه پرواز خواهند کرد تا تهدیدات ثبات منطقه مانند انتقال سلاح به گروههای تروریستی را ردیابی کنند.
علاوه بر این، کارشناسان معتقدند که حدودا ۱۵ درصد از قطعات مورد استفاده در بمباران غزه با هواپیماهای F-۳۵ توسط انگلیس تامین شده است. این جنگنده ها به عنوان سلاح راهبردی نقش اصلی را در بمباران هزاران غیرنظامی و نابودی زیرساخت ها و منازل فلسطینیان ایفا کرده اند. انگلیس همین طور بعد از شروع عملیات هوایی رژیم در غزه، تعداد نظامیان خودرا در قبرس که حدود ۲۰۰ مایل با سرزمین های اشغالی فاصله دارد، افزایش داده است.
تحریم حماس
انگلیس از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱ گردان های عزالدین قسام شاخه نظامی حماس را در زمره سازمان های تروریستی قرار داد. اما از نوامبر ۲۰۲۱ رسماً کلیت جنبش حماس را در لیست گروههای تروریستی قرار داد. بطور کلی در این سالهای سیاست انگلیس در قبال این گروه، سیاست عدم تماس بوده است. انگلیس پس از شروع عملیات طوفان تا حالا چندین دور تحریم هایی را مقابل رهبران حماس وضع کرده است. وزارت خارجه انگلیس در ۱۵ نوامبر ۲۰۲۳ ت حریم هایی را مقابل چهار رهبر حماس شامل یحیی السنوار رئیس حماس در غزه، محمد الضیف فرمانده گردان های قسام، مروان عیسی معاون الضیف و موسی دودین، نماینده حماس در کرانه باختری اعمال نمود.
یک بام و دو هوا در قبال ترک مخاصمه و راهکار غربی دو دولت
بعد از گسترش حملات هوایی و زمینی رژیم به نوار غزه و درخواست های منطقه ای و بین المللی برای ترک مخاصمه در این منطقه، انگلیس در ابتدا به قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل درباره ی ترک مخاصمه فوری در غزه رای ممتنع داد. در ادامه نیز نخست وزیر این کشور در مجلس عوام پشتیبانی از ترک مخاصمه را منوط به دو شرط کرد و اظهار داشت «انگلیس از برقراری ترک مخاصمه پایدار به این معنا که حماس از پرتاب موشک به اسراییل دست بکشد و تمام اسرا را آزاد کند، حمایت می کند»
از سوی دیگر، پس از دور اول آتش بس، دیوید کامرون در مسافرت به واشنگتن در دسامبر ۲۰۲۳ ادعا نمود که «امنیت بلندمدت اسراییل نه فقط به قدرت و صلابت مسلحانه آن بلکه به زندگی امن و در صلح فلسطینی ها نیز بستگی دارد. اما اگر حماس حتی قسمتی از غزه را در اختیار بگیرد، هیچ گاه راه حل دو دولتی وجود نخواهد داشت، برای اینکه نمی توان انتظار داشت اسراییل در کنار گروهی از مردم زندگی کند که می خواهند ۷ اکتبر باردیگر تکرار شود.» کامرون همین طور در مسافرت اول فوریه ۲۰۲۴ به لبنان گفت «برای اینکه انگلیس دولت فلسطین را به رسمیت بشناسد، رهبران گروه حماس باید غزه را ترک کنند.»
نتیجه
انگلیس یکی از مهم ترین کشورهای حامی رژیم اشغالگر از شروع تاسیس آن تا حالا بوده است. لندن نقش اصلی را در تاسیس این رژیم و حمایت های سیاسی، اقتصادی و نظامی از آن در طول هفت دهه اخیر داشته است. انگلیس در یک دهه اخیر از شرکای عمده تجاری و سرمایه گذاری رژیم صهیونیستی بوده است. این سیاست حمایتی پس از طوفان الاقصی در ابعاد دیپلماتیک، نظامی و در حوزه گسترش تحریم ها مقابل حماس بالا رفته است. رهبران انگلیس حتی برقراری ترک مخاصمه را نیز منوط به پایان حملات از طرف فلسطین نمودند. نکته قابل توجه در سیاست های این کشور نادیده گرفتن نقش حماس در آینده فلسطین و نیز محبوبیت این گروه در میان فلسطینیان است. اظهارات رهبران این کشور خصوصاً در مورد آینده حماس حکایت از آن دارد که حمایت آنها از راهبرد دو دولت نیز نه در قالب منافع فلسطینیان، بلکه بیشتر در امتداد پشتیبانی از رژیم اشغالگر است.
سجاد مرادی کلارده، پژوهشگر روابط بین الملل

منبع: