مهر بررسی كرد؛ پشت صحنه سناریوی موهن قرآن سوزی در اروپا کیست؟

به گزارش بهمن، پس از نزدیک به ۱۰ بار هتک حرمت قرآن از جانب افراط گرایان اروپایی در بازه زمانی شش ماهه، زمان آن رسیده که جهان ضد تندروها و حامیان اصلی آن که به طور عمده نظام های سیاسی اند، متحد شود.

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: اهانت به قرآن و اسلام در کشورهای شمال اروپا از قبیل سوئد، هلند و دانمارک در ماه های گذشته افزایش قابل توجهی یافته است به صورتی که در کمتر از ۶ ماه قریب به ۱۰ مورد از این نوع هتاکی ها صورت گرفته است.
نام «مومیکا سلوان» از شهروندان تندروی سوئدی که اصلیت عراقی دارد، اینروزها همواره به گوش می رسد؛ فردی که از نگاه ناظران، وابستگی وی به تل آویو و هم جنون شهرت سبب تکرار اهانت به قرآن مجید از جانب او شده است.
اما در کنار افراد تندرو، نام احزاب ملی گرای تندرو هم به چشم می خورد بعنوان مثال «ادوین واگنسفلد» رهبر گروه افراطی اسلام ستیز «پگیدا» در هلند یک نسخه از قرآن کریم را بعد از پاره کردن و هتک حرمت آن، سوزاند. در موردی دیگر پنج تن از اعضای گروه افراطی «ملی گرایان دانمارکی» هم اهانت به قرآن کریم را با سوزاندن این کتاب آسمانی در مقابل سفارت مصر در این کشور تکرار کردند و موارد مشابه دیگر.
جولان تندروها در سایه حمایت دولت ها
در حالی که به دنبال تکرار مواردی از سوزاندن قرآن در دانمارک و سوئد، دولت های این دو کشور شمال اروپا اخیرا اعلام نموده اند که درحال بررسی راه هایی برای محدود کردن قانونی چنین اقداماتی هستند اما در واقع چراغ سبز آنهاست که بستر را برای هتک حرمت هموار می کند.
در کشورهای اروپایی همزمان که هتک حرمت قرآن با مجوز از ارگان های رسمی از قبیل پلیس انجام می گیرد، نیروهای امنیتی با تمام توان در جهت حفظ امنیت هتاک قدم برمی دارند؛ موضوعی که سبب شده که این رفتار شنیع و غیراخلاقی دائماً تکرار شود.
افزون بر مواضع پلیس و نیروهای امنیتی، سیاستگذاری های برخی دول اروپایی هم نقش قابل ملاحظه ای در جهت دهی به افکار عمومی در ارتباط با اسلام و پیروان آن در غرب دارد که با مقایسه و همسنجی دو کشور فرانسه و نیوزیلند میتوان به عمق ماجرا پی برد؛ فرانسه که بزرگترین حزب راست افراطی اروپا را در خود جای داده و نیوزیلند که با ابزارهای مختلف بر جریان های راست افراطی فائق آمده است.
از سال ۲۰۱۵ تابحال دولت فرانسه قوانین مختلفی را با هدف اعمال محدودیت بر مسلمانان و آزادی های مذهبی آنان تصویب کرده است همچون قانونی که در سال ۲۰۱۶ به تصویب رسید و پوشیدن حجاب در محل کار را ممنوع می کرد. همینطور در سال ۲۰۱۷ ماکرون و دولتش قانونی را تصویب کردند که مسلمانان و مساجد را تحت نظارت شدید دولت قرار می داد.
میانه آوریل ۲۰۲۱ هم مجلس سنای فرانسه بعد از ۲ هفته بحث و مذاکره، لایحه «احترام به اصول جمهوری» را با ۲۰۸ رای موافق و ۱۰۹ رای مخالف به تصویب رساند. این طور به نظر می رسید که هدف از اصلاحات جدید، مبارزه با «افراط گرایی» است ولی در عمل این اصلاحات، والدین را از پوشیدن نمادهای مذهبی آشکار هنگام همراهی فرزندانشان در گردش های علمی مدرسه و دختران خردسال را از پوشاندن صورت یا «استفاده از نمادهای مذهبی در فضای عمومی» منع می کرد.

نماز خواندن در محوطه دانشگاه و نمایش «پرچم های خارجی» در مراسم ازدواج هم ممنوع گردید. پوشیدن «بورکینی» (لباس شنای زنان مسلمان) در استخرهای عمومی که مدت ها مورد بحث بود هم ممنوع اعلام گردید. ازاین رو لایحه جنجالی مزبور به سبب هدف قرار دادن کل جمعیت مسلمان فرانسه و کوشش برای «سکولاریزه کردن اسلام» در این کشور مورد انتقاد جدی قرار گرفت. ازاین رو جامعه مسلمان فرانسه ضمن ایجاد هشتگ HandsOffMyHijab# به راهپیمایی و تظاهرات ضد اقدام ضداسلامی ماکرون و سنا پرداختند.
نیوزیلند با اینکه کشوری اروپایی نیست اما در عمل، نقطه مقابل فرانسه است؛ کشوری که مقامات آن بشدت با راست افراطی و جریان های ضداسلامی برخورد می کنند. به دنبال حمله تروریستی ۱۵ مارس ۲۰۱۹ به مسجد «النور» و مسجدی دیگر در محله «لینوود» شهر کرایست چرچ نیوزیلند حین اقامه نمازجمعه، ۵۱ تن شهید و ده ها نفر دیگر زخمی شدند.

«جاسیندا آردرن» نخست وزیر سابق نیوزیلند فورا بعد از این حمله، ضمن محکومیت شدید آن و ابراز همدردی با مسلمانان و بازماندگان، قول داد که قوانین مالکیت و حمل سلاح در این کشور را اصلاح نماید. دولت این کشور هم در همین راستا با ممنوعیت تملک و حمل سلاح های نیمه اتوماتیک و نظامی موافقت نمود.
از این رو میتوان استنباط کرد، عملکرد دولتمردان و حاکمان تاثیر مستقیمی بر تشدید یا توقف موج اسلام هراسی دارد. همان گونه که اقدامات بموقع و سنجیده آردرن در نیوزیلند مانع از تکرار رخدادهای تروریستی در این کشور شد اما در مقابل، اقدامات تحریک کننده و محدودکننده مقامات فرانسوی، بستر را برای ظهور بزرگترین و قدرتمندترین حزب راستگرای افراطی در این کشور هموار کرده است.
نگاهی به رفتار ضداخلاقی اعضای جناح های راست افراطی در خصوص هتک حرکت قرآن کریم در بین کشورهایی چون سوئد، دانمارک و هلند هم از چراغ سبز حاکمان آنها نشان دارد و توهین به اعتقادات قریب به ۲ میلیارد جمعیت جهان در این کشورها با مجوز رسمی و حمایت نهادهای امنیتی صورت می گیرد.
ضرورت هم صدایی ادیان جهان با اسلام

«هاکان فیدان» وزیر امور خارجه ترکیه چند روز پیش با اشاره به اینکه «آتش زدن قرآن تحت نظارت دولت های اروپایی اتفاق می افتد»، اخطار داد: هر چند که حساسیت کشورهای اروپایی در این مورد و برخی مسائل دیگر افزایش نخواهد یافت ولی این کشورها متوجه باشند که همه جنایات در اروپا با سوزاندن کتاب ها آغاز شد و تاریخ گواهی می دهد که کتاب های زیادی مانند امروز تحت نظارت دولت سوزانده و اردوگاه ‎های کار الزامی پس از سوزاندن کتاب ‎ها دایر شد و عواقب پس از آن هم آشکار است.
با نگاهی به تجارب کشورهای اروپایی هم این نکته آشکار می شود که باورهای دینی و مقدسات آنان از گزند تندروها در امان نبوده است و بدون شک حمایت و حتی سکوت آنان بر تندروی های افزون تر کمک خواهد نمود تا این که این بلا گریبان خود آنها را هم بگیرد.
هنوز خاطره توهین یهودیان تندرو به مسیحیان در سرزمین های اشغالی که در جریان برگزاری یک نمایشگاه هنر در موزه حیفا رخ داد، از ذهن مردم پاک نشده است؛ نمایشگاهی که چند سال پیش برگزار شد و تصاویر عرضه شده در آن، توهین واضح و مستقیم به حضرت مسیح (ع) و حضرت مریم (س) به شمار می رفت.

در آن زمان واکنش های گسترده ای از جانب مسیحیان ساکن در فلسطین اشغالی و اصحاب کلیسا نسبت به این اقدام صهیونیست ها صورت گرفت که ده ها مصدوم نتیجه درگیری نظامیان صهیونیسم و تظاهرکنندگان بود.
حمله یک فرد تندرو به کلیسای «اوگدن» شهری در ایالت آیووای آمریکا در سال ۲۰۲۱ هم نمونه دیگری از تندروی ضد مسیحیت است؛ فردی که صفحات انجیل را پاره کرده و سوزانده بود. او پیش از این که زندانی شود، اعتراف کرد که قصد داشته برای کسانی که می خواهند در کلیسا عبادت کنند، ترس ایجاد نماید.
فرجام سخن
با نگاهی به تجارب تاریخی برخورد تندروها با ادیان و مذاهب گوناگون، آشکارا میتوان دریافت که افراطی گری جدا از این که محدود به جغرافیایی مشخصی نیست، آتشی است که تمام باورها و اعتقادات را در می نوردد.
شاید درک همین حقیقت است که امروزه مجامعی چون مجمع عمومی و شورای حقوق بشر سازمان ملل در کنار برخی چهره های مذهبی و سیاسی جهان از شخص پاپ گرفته تا گوترش و بورل به این مورد ورود کرده و هتک حرمت قرآن را بشدت محکوم کرده اند.
اما جدا از مواضع اعلانی و محکومیت هتک حرمت اسلام و دیگر ادیان، مواجهه با افراط گرایان از مجاری قانونگذاری ضروری به نظر می رسد؛ همانند اتفاقی که سال قبل در لهستان افتاد و بر مبنای قانون پیشنهادی که توسط یکی از احزاب ائتلاف حاکم ملی-محافظه کار لهستان به پارلمان عرضه شد، هر کسی که «آشکارا کلیسا را توهین یا مسخره کند» تا ۲ سال زندانی می شود. همینطور اهانت به احساسات مذهبی افراد دیگر از راه توهین علنی به آنها یا مکانی که برای اجرای عمومی مناسک مذهبی در نظر گرفته شده است، یک جرم کیفری به حساب می آید که مجازات آن تا ۲ سال زندان است.
بنابراین بعد از نزدیک به ۱۰ بار اهانت به اسلام و توهین به اعتقادات بیشتر از ۲ میلیارد مسلمان در جهان از جانب چند فرد و حزب تندرو آن هم در بازه زمانی شش ماهه، زمان آن رسیده است که جهان ضد افراط گرایان و حامیان اصلی آن که به طور عمده نظام های سیاسی اند، یک صدا شده و هماهنگ عمل کنند.